کم شنوایی یکی از شایعترین ناتوانیها در جهان محسوب می شود و غالباً از آن به عنوان معلولیت خاموش یاد میشود. در سال 2005 سازمان جهانی بهداشت برآورد کرد که 278 میلیون نفر در سراسر جهان دارای نقص شنوایی ناتوان کننده هستند و در سال 2017 حاکی از افزایش فزآینده کم شنوایان در سراسر جهان به حدود 466 میلیون نفر بوده است. دوسوم بار کم شنوایی در کشورهای در حال توسعه میباشد و پیش بینی میشود تا سال 2050 قریب بر 900 میلیون نفر در سراسر جهان از کم شنوایی ناتوان کننده رنج خواهند برد.
پیشگیری از کم شنوایی و اقدامات مراقبتی مربوط به آن در جهت ارتقاء سلامت عمومی جامعه و کاهش هزینههای بهداشتی در کشورها نقش عمدهای را ایفا مینماید. در جوامع مختلف به دلایلی نظیر فقدان نمود ظاهری آن در کودک، نا آشنا بودن خانوادهها با علایم اولیه آن، عدم اطلاع از مراکز موجود، عوارض بسیار جدی آن با تاخیر بسیار زیاد شناسایی میگردد و اثرات بسیار منفی بر رشد گفتار، زبان و شناخت بر جای میگذارد.
توانایی شنوایی برای کودکان مهم است. زیرا رشد مهارتهای گفتاری و زبانی و آینده کودک به شنیدن آنها وابسته است. به همین دلیل امروزه غربالگری شنوایی به امری الزامی تبدیل شده است تا در صورت وجود اختلالات شنوایی، اقدامات لازم در سریعترین زمان ممکن و کمترین سن انجام گیرد. شنوایی پایه اصلی یادگیری است. در کودکان میتواند مهارتهای شناختی و گفتاری را به تاخیر انداخته و پیشرفت تحصیلی او در مدرسه را به تعویق بیندازد. لذا جلسه هماهنگی و هم اندیشی شنوایی و سلامت گوش با حضور مدعوین محترم در ساعت 12 مورخ9/ 1402/12 در دفتر معاون بهداشتی گناباد برگزار و پیشنهاداتی مطرح و مصوب گردید