بر اساس استراتژي سازمان جهاني بهداشت تنوع، انعطاف پذيري، دسترسي آسان، مقبوليت زياد، ارزان بودن نسبي، وابستگي كمتر به فناوري و امكان توسعه از مزاياي طب هاي سنتي و مكمل است كه باعث شده امروزه دولت هاي مختلف براي استفاده از اين ظرفيت دست به كار شوند. در كشور عزيزمان ايران نيز با توجه به وجود اين مجموعه دانش و مهارت به نام طب سنتي ايراني، كه پيشينه ي تاريخي و قدمتي چندين هزار ساله دارد؛ در اسناد بالادستي نظام بر استفاده از اين ظرفيت در نظام سلامت تاكيد شده است. اين مهم در بند 12 سياست هاي كلي سلامت از سوي مقام معظم رهبري، تحت عنوان بازشناسي، تبيين، ترويج، توسعه و نهادينه نمودن طب سنتي ايران ابلاغ شده و در قانون برنامه ي ششم توسعه، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي به عنوان متولي امر طب سنتي ايراني- اسلامي و مكمل موظف به ادغام خدمات تأييد شده اين حوزه در نظام سلامت شده است.
