کزاز نوزادی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه که مراقبتهای بهداشتی مادران محدود و مصونیت کافی در مقابل کزاز وجود ندارد، از مشکلات بهداشتی مهم است. در 10 سال گذشته در بسیاری از این کشورها میزان بروز این بیماری به دلیل افزایش اطلاعات قابله های محلی و واکسیناسیون مادران حامله با توکسوئید کزاز به مشکل قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. اغلب موارد کزاز نزد نوزادان متولد شده از مادران غیر ایمن که خارج از بیمارستان و به وسیله قابله های محلی آموزش ندیده به دنیا آمده اند اتفاق می افتد.
کزاز نوزادی معمولاً به هنگام زایمان در اثر ورود هاگ باسیل به بدن از طریق بندناف که با وسایل آلوده قطع می شود و یا بعد از وضع حمل در اثر پانسمان محل قطع بند ناف با موادی که به شدت آلوده به هاگ کزاز است و اغلب به عنوان قسمتی از مراسم تولد کودک انجام می گیرد، ایجاد می شود. مهمترین نشانه بیماری در نوزادان عدم توانایی در خوردن است. نوزاد چند روز اول بعد از تولد به پستان مادر مک می زند و گریه هم می کند ولی سپس به دلیل انقباض عضله جویدن مشکل فراینده ای برای خوردن خواهد داشت، بیمار سفتی و انقباض عمومی پیدا کرده و فک پائین افتاده ای خواهد داشت . متوسط دوره کمون بیماری 6 روز است ولی ممکن است به 3 تا 28 روز نیز برسد .
پیشگیری : پیشگیری از کزاز نوزادی می تواند با تلفیق دو روش صورت گیرد. بهبود خدمات مراقبتی زایمان با تاکید بر افزایش پوشش واکسیناسیون ضدکزاز خانمهایی که در سن حاملگی هستند و افزایش تعداد زایمان ها به وسیله ماماهای آموزش دیده.
صدور جواز زایمان برای ماماها، نظارت های حرفه ای و آموزش روشهای سترونی و استفاده از وسایل سترون به هنگام تولد نوزاد، آموزش افراد فامیل و کسانی که در اطراف مادر هستند به استفاده از روشهای کاملاً سترون به هنگام تولد نوزاد.
خانمهایی که در مقابل کزاز مصونیت نداشته و در شرایطی هستند که خطر کزاز نوزادی برای کودک آنها وجود دارد. باید چهار نوبت با واکسن توام واکسینه شوند. نوبت اول در اولین مراجعه نوبت دوم یک ماه بعد نوبت سوم شش ماه بعد و نوبت چهارم یک سال بعد باید دریافت شود و سپس هر 10 سال تکرار گردد.
اگر مادر در حین بارداری مراجعه کند و سابقه کزاز نداشته باشد یا نوبت واکسنهای دریافتی مادر ناقص باشد باید در سه ماهه دوم یا سوم واکسن توأم دریافت نماید.
انقباض عضلات صورت شیرخوار مبتلا به کزاز نوزادی
